Orang selalu lihat aku selalu gembira,
Mereka selalu melihat aku bersuka,
Senyumanku selalu di mata mereka,
Gelak tawaku seiring dengan gelak sakan
mereka..
Gembira, suka, senyum, ketawa, mereka rasa ini semua sebati dalam jiwa..
JIWA seorang saya,
Seakan tiada duka,
Seakan tiada derita,
Seakan tiada perkataan sedih dalam jiwa,
Mereka nampak itu cuma..
HAKIKATNYA,
Tiada yang tahu lagu jiwa,
Tiada yang tahu melodi hati,
Tiada yang tahu apa yang terbuku,
apa yang tersirat,
dalam sekeping hati,
Tdak ambil peduli @ tidak ambilbtahu..
Tiada mereka kisah,
Hati resah @ gelisah sebenarnya apa yang ada dalam hati,
apa yang di rasakan hati,
Hanya dalam Pengetahuan ILAHI..
Malah DIA YANG LEBIH MEMAHAMI,
DIA YANG LEBIH PEDULI,
DIA YANG LEBIH BERSAMA DENGAN DIRI,
TIDAK KIRA JIKA MENANGIS DIRI INI @ SENYUM SENDIRI,
DIA SENTIASA ADA DI SISI,
SENTIASA MENEMANI, MENERIMA APA SAJA KEADAAN DIRI TATKALA TIADA YANG MEMAHAMI Kondisi diri ini..